Vorige week is de Oostenrijkse politie een groot aantal Oostenrijkse moslimorganisaties binnengevallen. Ze hebben daarbij prominente leiders binnen de gemeenschap verhoord en grote bedragen aan gelden geconfisqueerd. De aanleiding, gaf de Bondskanselier aan, was niet de recente aanslag in Wenen maar een veelomvattend plan om “islamisme” of “de politieke Islam” in het land aan te pakken – maatregelen en een discours dat in Frankrijk, maar ook elders in Europa steeds meer navolging vindt.
Onderdeel van de hetze tegen Oostenrijkse moslims is een nieuwe batterij aan Oostenrijkse anti-terror wetten, expliciet bedoeld om “de politieke islam” en “haar ideologie” aan te pakken. De wet staat dus toe om niet enkel daadwerkelijk van geweld verdachte moslims aan te pakken, maar ook een ieder die “islamistische” sympathieën koestert De wetgeving legitimeert verregaande “preventieve” maatregelen zoals het sluiten van moskeeën, het levenslang opsluiten van voor terrorisme veroordeelde personen en de afname van hun nationaliteit. In gesprekken met EU leiders hebben Oostenrijk en Frankrijk ook ministers van andere Europese landen aangezet ook dit soort strenge wetgeving in te voeren — ondanks het feit dat anti-terror wetgeving ook in Nederland nu al vaak op zeer gespannen voet staat met de vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting en privacy rechten.
Ook in Nederland zien we steeds vaker de inwisselbaarheid van termen als “terrorisme”, “salafisme”, “islamisme” en “politieke islam” in alledaagse discussies over de Islam en moslims. Door dit gebrek aan specificiteit over wat precies wordt aangeduid met deze termen ontstaat een gevaarlijke vervaging van het verschil tussen daadwerkelijke geweldplegers en een heel scala van met de Islam geassocieerde activiteiten en overtuigingen: van het dragen van een niqab tot lidmaadschap van, of zelfs een veronderstelde associatie met, organisaties met een Islamitisch oogmerk. Iedere vorm van politieke of maatschappelijke participatie op basis van een islamitische identiteit of leefwijze worden bij voorbaat gecriminaliseerd.
We hebben de afgelopen dagen opnieuw gezien dat zelfs mainstream media klakkeloos meegaan met dit soort tendentieus taalgebruik. Zo verschenen bij de NOS en in het Parool stukken waarin werd gesuggereerd dat een vage associatie met de, in Europa overigens legale, Moslimbroederschap bij voorbaat verdacht is of niet zou samengaan met deelname aan de politiek in Nederland. Zo verwijderde het NOS een passage waarin de Moslimbroederschap wordt aangeduid als een organisatie die democratische politiek nastreeft op basis van Islamitische principes in een beschrijving van de Moslimbroederschap als een organisatie die een op de Sharia geschoeide staat nastreeft. Zo wordt de indruk gewekt dat het islamitisch recht monolithisch is en per definitie in strijd zijn met de democratie – een grove en ahistorische generalisatie die zonder enige kennis van zaken, of poging tot onderzoek, geponeerd wordt.
Ook GroenLinks ging helaas mee in dit discours, ondanks Jesse Klaver’s anderszins lovenswaardige steun voor zijn onder vuur liggende kandidate Kauthar Bouchallikht. Associaties tussen GroenLinks en met door de islam geïnspireerde politiek – zelfs wanneer deze binnen volledig rechtmatige kaders plaatsvindt — moesten koste wat het kost veroordeeld worden. Daarmee gooit GroenLinks moslims die niet binnen het door rechtse hetze-voerders bepaalde plaatje van “goede moslim” vallen onder de bus. Deelname in de politiek is kennelijk alleen voorbehouden aan moslims die hun religie geen enkele rol laten spelen in hun maatschappelijke participatie.
Journalisten, politici verzet u tegen stigmatiserend, generaliserend en onnauwkeurig taalgebruik.
Politieke en maatschappelijke participatie op basis van een islamitische overtuiging of identificatie is niet crimineel!